138
Stare zapisy, w tym prace Arystotelesa, wspominają o “zimnym ognistym” blasku pochodzącym od grzybów żyjących na gnijącym drewnie. Pierwotnie sądzono, że ich blask służył przyciąganiu zapylaczy.
Naukowcy zbadali grzyba Neonothopanus gardneri i odkryli, że reguluje on swoją bioluminescencję zgodnie z rytmem okołodobowym, osiągając szczyt w nocy, aby przyciągnąć więcej owadów, które mogłyby go wykryć w ciemności.
Mechanizm rozprzestrzeniania się poprzez przyciąganie zwierząt daje grzybom ogromną przewagę, zwłaszcza w gęstych lasach, gdzie zarodnikom trudniej jest osiedlić się na dużym obszarze.
